ماده 1 ـ جهت تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به منظور پاکسازی وحفاظت هوا از آلودگی‌ها کلیه دستگاه‌ها و موسسات و کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی موظفندمقررات و سیاست‌های مقرر در این قانون را رعایت نمایند.

ماده 2 ـ اقدام به هر عملی که موجبات آلودگی هوا را فراهم نماید ممنوع است‌. منظور از آلودگی‌هوا عبارت است از وجود و پخش یک یا چند آلوده کنند اعم از جامد، مایع‌، گاز، تشعشع پرتوزا وغیر پرتوزا در هوای آزاد به مقدار و مدتی که کیفیت آن را به طوری که زیان‌آور برای انسان و یا سایرموجودات زنده و یا گیاهان و یا آثار و ابنیه باشد تغییر دهد.

ماده 3 ـ منابع آلوده کننده هوا که تحت مقررات این قانون قرار دارند به سه دسته زیر طبقه بندی‌می‌شوند:

الف‌: وسایل نقلیه موتوری‌.

ب‌: کارخانجات و کارگاه‌ها و نیروگاه‌ها.

ج‌: منابع تجاری و خانگی و منابع متفرقه‌.

لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها - مصوب 3/3/1359

ماده 1 ـ به منظور حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی‌رویه درختان‌، قطع هر نوع‌درخت در معابر، بزرگراه‌ها و پارک‌ها، باغات و محل‌هایی که به صورت باغ شناخته شوند و درمحدوده قانونی و حریم شهرها بدون اجازه شهرداری ممنوع است‌.

ضوابط مربوط به چگونگی اجرای این ماده پس از تهیه توسط شهرداری و تصویب شورای شهرقابل اجرا است‌.

ماده 2 ـ شهرداری‌ها در محدوده قانونی و حریم شهرها مکلفند ظرف مدت یک سال شناسنامه‌ای‌شامل تعداد و نوع و محیط و سن تقریبی درختان محل‌های مشمول این قانون را تنظیم کنند و این‌شناسنامه هر پنج سال یکبار قابل تجدید و سند اجرای این قانون می‌باشد.

تبصره ـ شهرداری‌ها مکلفند درختان معابر، میادین‌، بزرگراه‌ها و پارک‌ها را پس از تنظیم مشخصاتانان پلاک‌کوبی کنند.