می دانیم كه در بدو تاسیس شركت مجموع ارزش اسمی سهام معادل آورده های نقدی و غیرنقدی سهامداران شركت می باشد بنابراین در این مرحله هیچگونه اختلافی بین ارزش اسمی و ارزش تجاری سهام وجود ندارد ولی در اثر فعالیت و رونق بازار شركت تغییراتی در ارزش تجاری سهام به وجود می آید كه عملا بیشتر از ارزش اسمی آن می باشد بطور مثال اگر شركتی دارای ٣٠ میلیون ریال سرمایه بوده كه به ٣٠ هزاران سهم هزار ریالی تقسیم گردیده ودارای ١٥ میلیون ریال اندوخته باشد ارزش تجاری هر سهم عبارت خواهد بوداز:
شركت می تواند سهام جدید را برابر مبلغ اسمی بفروشد یا اینكه مبلغی علاوه بر مبلغ اسمی سهام به عنوان اضافه ارزش سهام از خریداران دریافت كند. شركت می تواند عواید حاصله از اضافه ارزش سهام فروخته شده را به اندوخته منتقل سازد یا نقدا بین صاحبان سهام سابق تقسیم كند یا در ازا آن سهام جدید به صاحبان سهام سابق بدهد. (ماده ١٦٠ لایحه اصلاحی).
اگر شركت وجوه دریافتی از بابت اضافه ارزش سهام را جزو سرمایه شركت منظور نماید در چنین صورتی غیرقابل تقسیم بین سهامداران خواهد بود اما بر عكس اگر آنها را به ذخائر شركت منتقل سازد می تواند پس از كسر مخارج واستهلاكات و ذخیره ها و غیره مابقی اضافی مذكور را بین صابحان سهام توزیع نماید و یا سود قابل تقسیم مزبور را به سرمایه انتقال دهد.